ایمپلنت سینه چیست؟

ایمپلنت سینه، نوعی جراحی زیباییه که طی اون داخل سینه فرد پروتز گذاشته میشه و مناسب خانم هاییه که از سایز شینه هاشون دل خوشی ندارن و میخوان که سینه هاشون بزرگتر بشه. خانمایی هم هستن که به خاطر شیر دادن، سینه هاشون دچار افتادگی شده و یا در اثر بیماری، قسمتی از سینه خودشون رو از دست دادن.با توجه به اینکه جراحی ایمپلنت سینه، تهاجمی نیست و در عین حال نتایج خوبی داره، بین خانم محبوبیت زیادی پیدا کرده. خیلی ها این عمل رو انجام دادن و یا قصد دارن که این انجام بدن. در ادامه بیشتر راجع به ایمپلنت سینه و انواع روش های انجام و مزایا و معایب اون صحبت می کنیم.

 

جراحی ایمپلنت پستان

عمل ایمپلنت سینه اینجوریه که وقتی بیمار به مرحله بیهوشی عمومی می رسه، جراح، برشی روی پوست ایجاد می کنه که بتونه از این طریق پروتز رو وارد سینه کنه. البته این برش رو می تونه تو نواحی مختلف سینه ایجاد کنه.

بعد از برش، پروتز رو طوری داخل سینه قرار می ده که بین بافت پستان و عظلات سینه یا زیر عضلات سینه قرار بگیره.

انواع ایمپلنت سینه

در طی جراحی ایمپلنت سینه، جا دادن پروتزها داخل سینه، به دو روش انجام می شه که تفاوت این روش ها، بستگی به نوع پروتز داره. اگر مقاله پروتز سینه رو تو همین سایت خونده باشین، حتماً متوجه شدین که دو نوع پروتز داریم: سیلیکونی و آب نمکی (سالینی) یا به عبارتی پروتزهای پرشده و پرشونده.

پروتز پرشده

داخل این پروتز، سیلیکون نیمه مایع است. بنابراین می شه اونو به دلخواه فرم داد تا سینه به شکل ایده آل در بیاد و بعد عمل، شکل سینه خیلی طبیعی به نظر بیاد.

پروتز پرشونده

این پروتز به پروتز سالینی یا آب نمکی معروفه. استفاده از این به شکلیه که اول پروتز رو داخل سینه قرار می دن و بعد محلول آب نمک رو به داخل پروتز تزریق می کنن.

اما اینکه برای بیمار از کدوم یک از این دو پروتز استفاده بشه، به تشخیص جراح ایمپلنت بستگی داره. جراح، شرایط بدنی و اولویت های بیمار رو در نظر می گیره و هر روشی که به صلاح بیمار باشه رو انجام می ده.

 

انواع برش ها در ایمپلنت سینه

پس از اینکه مشخص شد از کدوم پروتز برای سینه استفاده بشه، نوبت به جا کردن پروتز داخل سینه می رسه. برای این کار باید یه برش رو سینه انجام بشه. این برش می شه تو چهار ناحیه مختلف سینه انجام داد:

• اطراف نوک سینه(هاله سینه)

گاهی ممکنه شرایط بیمار طوری باشه که پزشک تصمیم بگیره به ناچار برش رو روی سینه و در قسمت دور حاله سینه انجام بده. مهارت جراح در بخیه زدن باید به حدی باشه که تا جای ممکن بخیه ها ظریف باشن و پس از عمل، جای زخم روی سینه نمونه. این رو مناسب خانم هاییه که سینه های افتاده ای دارن و می خوان که با عمل ایمپلنت سینه، هم افتادگی رو برطرف کنن و حجم سینه رو افزایش بدن. برای سینه های افتاده می توان ایمپلنت سینه و لیفت سینه رو همزمان با هم انجام داد.

• برش زیر بغل

تو این روش جاگذاری پروتز از زیربغل انجام می شه و گاهی ممکنه پروتز به درستی سرجای خودش قرار نگیره.

• برش چین زیر سینه

این قسمت پرکاربردترین محل برای برش هست و جراح خیلی راحت تر می تونه به بافت زیر سینه دسترسی داشته باشه. خوبی این روش در اینه که چون برش زیر سینه انجام می شه، بعد ایمپلنت، جای بخیه نسبت به روش های دیگه خیلی نامحسوس تره.

• برش ناف

در روش دور ناف هم، پروتز رو از طریق ناف وارد بدن می کننن. با اینکه تو این روش، اسکار و جای زخم روی سینه ایجاد نمی شه، اما کاربرد خیلی کمی داره؛ چون ایمپلنت با این روش، پیچیدگی زیادی داره و فقط برای پروتزهایی استفاده می شه که از نوع آب نمک (سالینی) باشن.

مزایا و معایب ایمپلنت سینه

ایمپلنت سینه هم مثل هر روش جراحی دیگه ای، مزایا و معایب خاص خودشو داره و به طور کلی برای انجام هر گونه جراحی زیبایی، باید نسبت مزایا و معایب اون رو در نظر گرفت و دید که کدومشون می تونن بیشترین تأثیر مثبت رو تو زندگی فرد داشته باشن.

 

مزایای ایمپلنت سینه

مزایای ایمپلنت سینه این هستش که، می شه حجم و فرم سینه رو به شکل دلخواه در آورد. در بعضی از افراد ممکنه به دلیل یه سری بیماری ها، سرطان سینه و یا به طور مادرزادی، سینه ها قرینه نباشن. در اینصورت ایمپلنت کمک می کنه سینه ها نسبت به هم متقارن بشن. خب واضحه که تو چین شرایطی، جراحی می تونه تأثیر مثبت خیلی زیادی تو زندگی فرد داشته باشه. خوشبختانه ایمپلنت سینه جز جراحی های غیرتهاجمیه و اگه جراحی با موفقیت انجام بشه، می تونه باعث خوش فرم شدن بیمار و افزایش اعتماد به نفس و رضایت بیمار بشه.

 

معایب ایمپلنت سینه

بعد از ایمپلنت سینه، ممکنه بعد جراحی، عوارض ناخواسته ای مثل عفونت، درد مزمن، تورم و قرمزی سینه ها پیش بیاد که البته تورم بعد عمل طبیعیه و پس از مدتی برطرف می شه. خانمایی که می خوان این عمل رو انجام بدن، باید بدونن که ایمپلنت سینه یه روش دائمی و ماندگار نیست و حتی ممکنه در معرض فرسودگی و یا حتی پارگی قرار بگیره. در صورت پارگی، تنها راه ممکن جراحیه که باید پروتز آسیب دیده برداشته بشه و پروتز دیگه ای جایگزین بشه.

 

مراقبت های بعد از ایمپلنت سینه

برای اینکه عوارض بعد این عمل به حداقل ممکن برسه، بیمار باید پس از ایمپلنت و در دوره نقاهت، با تجویز پزشک، از داروهای ضد عفونت استفاده بکنه. برای کاهش درد هم مسکن توصیه میشه. به منظور پیشگیری از پارگی پروتز، بیمار باید به مدت 2-3 ماه به پشت بخوابه، طوری که نیم تنه در ارتفاع بیشتری نسبت به سایر قسمت های بدن قرار بگیره. بعد 6-8 هفته هم، سراغ ورزش های سنگین و از جمله شنا و دویدن نره. تا سه ماه بعد ایمپلنت نباید سیگار و مشروبات الکلی مصرف کنه. هر چی بیمار توصیه های بعد از عمل رو جدی بگیره، به همون نسبت می تونه نتیجه رضایت بخشی از این جراحی بگیره.